فهیم: «آدور» به درستی از سوژه‌اش دور نمی‌شود/ جانم را بگیر، هویتم را نه!

محمدتقی فهیم معتقد است: آدور به خوبی از سانتی ماناتلیزم عبور کرده است و بی‌خودی تماشاگر را احساساتی نمی‌کند. تا جای ممکن فیلمساز در متن دخالت نمی‌کند.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، «محمد تقی فهیم» یادداشتی با موضوع مستند «آدور» ساخته محمدصادق اسماعیلی نوشته که متن کامل آن در ادامه می‌آید:

دستمایه اسماعیلی در مستند «آدور» پدیده هویت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رویکردی که تا کنون در سینما آثار به وفور، اعم از مستند تا داستانی کوتاه و بلند، ساخته شده است و در صورت خوش ساخت بودن همواره هم جواب داده است.

بنا بر این در چنین دستمایه‌هایی خطر تکرار و کلیشه و خنثایی یا برعکس تیره‌سازی همه چیز در کمین فیلمساز است. رهایی از این وضعیت هوشمندی مضاعفی می‌طلبد. در آدور، موضوع بر بستر فقر مادی و فرهنگی و بهانه جستجوی مادر ترسیم شده است.

مصطفی نوجان حاشیه‌نشینی است که بر اثر جدایی والدینش، در بطن آسیب‌های اجتماعی، بدون شناسنامه، بدنبال یافتن مهر مادری است و ...

معمولا سوژه‌های پیرامون فقر و فلاکت و حاشیه‌نشینی فارغ از فرم خوب، حس برانگیز است. اگر فیلمساز هوشمندی به خرج دهد مخاطب را احساساتی نخواهد کرد و بلکه تلنگری بر مغز و فکر او وارد خواهد آورد. آدور به خوبی از سانتی ماناتلیزم عبور کرده است و بی‌خودی تماشاگر را احساساتی نمی‌کند. تا جای ممکن فیلمساز در متن دخالت نمی‌کند. چند باری در قالب پرسش وارد متن می‌شود که به نظر بهتر بود از همین مقدار هم اجتناب می‌کرد و وامی گذاشت تا مصطفی خودش همه چیز را پیش ببرد و به ما منتقل کند.

آرزوی مصطفی دیدن مادرش است ولی این مستمسکی است تا دوربین از کرمان تا مرزبانی ملیک را در قاب بگیرد. رویکردی که فریاد می‌زند، آسمان فقر و جدایی و بی‌عدالتی همه جا یک رنگ است. دیوار مرزی تمهید خوبی است تا شکاف‌ها بر ملا و بیش از پیش بی‌پناهی مصطفی عریان شود. آرزوی عینی او فوتبال است آن هم در حداقلش که پذیرفته شدن در تیم و آموزش است. ولی همچنان سد اصلی مانع از حرکت رو به جلو او  فقدان شناسنامه است. حالا کم کم مصطفی پی می‌برد که تا هویتش را ثابت نکند هیچ چیزی به حساب نمی‌آید. تنفر او از پرورشگاه اگر چه غرورانگیز است اما بیرون هم خبری نیست. همه جا را بوی گند آسیب‌های اجتماعی پر کرده است. اعتیاد این بلای از هم پاشی خانواده‌ها، عادی‌ترین پدیده همراه مصطفی است.

اسماعیلی به درستی از سوژه‌اش دور نمی‌شود. مصطفی همواره در کانون روایت است. قالب پرتره است. رویکرد اجتماعی با محوریت بحران هویت. فیلمساز از عهده تمرکز و هر چه بیشتر نزدیک شدن به درون مصطفی برآمده است. سلمانی، حمام عمومی و آماده شده مصطفی برای ملاقات مادر اگر چه فصل جذاب کار است اما فیلمساز تیرخلاص را در اختتامیه می‌زند تا قلب و دل تماشاگر را توأمان نشانه برود. مادر در هر شرایطی مادر است، حتی اگر در حصار ساخته دست بشر باشد. صدای مادر از پشت تلفن، افقی را برای مصطفی ترسیم می‌کند که در حد شناخت تجربی خودش است، از اعتیاد دوری کن. و مصطفی قول می‌دهد که: «خیالت راحت مادر من معتاد نمی‌شوم». بقیه صحبت‌ها روی تصاویری ادامه می‌یابد که مصطفی در بین معتادین بر زمین افتاده و آشغال‌های در حال سوختن پشت به دوربین است. آیا مصطفی خواهد توانست از این آشغال‌دانی به سلامت عبور کند؟ با توجه به تجربه پدر و مادر و زیست خارشتر گونه‌اش (خار خودرو ولی ریشه‌دار) نوید آینده‌ای بهتر را می‌دهد، اگر...

دوربین محمدصادق اسماعیلی قضاوت نمی‌کند. شعار نمی‌دهد. فقط نظاره می‌کند و ما به نظاره می‌برد. تصاویر تکان‌ده اما غیر آنتریک از حاشیه شهر و بچه‌هایش، ریتم خوب و همه چیز به قاعده از آدور مستندی قابل دیدن ساخته است.

انتهای پیام/ 

منبع: فارس

کلیدواژه: مستند سینما آسیب های اجتماعی فقر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۹۶۸۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش محمد مهاجری به زندانی شدن یک وکیل دادگستری /یکسوی دعوا سعیدمرتضوی است و یکسو وکیلی شریف!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، محمد مهاجری فعال سیاسی اصولگرا در کانال تلگرامی خود نوشت؛

دیروز آقای مصطفی ترک همدانی وکیل محترم دادگستری با محکوم شدن بخاطر شکایت مربوط به ۱۰ سال قبل سعید مرتضوی روانه زندان اوین شد تا دوره حبس ۹۱ روزه خود را سپری کند.

به گواهی بسیاری از کسانی که او را می‌شناسند، ترک همدانی فردی متدین، متعهد، مسلط به حرفه وکالت، باسواد و دلسوز است و با وجود سنگ اندازیها و مزاحمت‌های فراوان در دولت احمدی نژاد، از انجام وظایف خود باز نماند.

اطلاعات حقوقی من قطعا ناقص است اما ضمن احترام به روند قضایی طی شده ، به شهادت دوستان حقوقدان، حق ترک همدانی این نبود که امروز پشت میله های زندان باشد.

عناوین انشاء شده در مجموعه قوانین کیفری تحت عنوان جرم و مجازات از دو جنبه‌ مختلف قابل توجه هستند،از یک سو تکلیفی است که هریک از شهروندان با آن روبه‌رو هستند و از طرفی حقوقی است که حاکمیت به منزله‌ی قائم مقام ملت در راستای انتظام جامعه در مقام استیفاء از آن برآمده با تحمیل مجازات بر ناقضان قانون دیده می‌شود.پیرو چنین قاعده‌ای به همان میزان که قانون حکومت و شهروندان را به رعایت مقررات الزام می‌دارد حقوقی نیز برای طرفین منازعه تعریف می کند .

تصویر نهایی تحقق این قاعده در عدالت از جنبه های مختلف اجتماعی و قضایی به منصه ظهور می رسد با این وصف آنچه که اخیرا برای آقای مصطفی ترک همدانی رخ داده قابل نقد است‌.

وی در کسوت وکیل دادگستری دارای یک وظیفه صنفی و ذاتی‌ در جهت دفاع از حقوق عامه‌ ملت است که این امر در قالب نقد عمکرد حاکمیت و ابواب جمعی وابسته به ارکان حکومت خاصه دستگاه قضایی تبلور می‌یابد.

بدون تردید توقعی که مردم از قضات در قانون‌مداری و تمکین به قانون دارند خیلی بیشتر از سایر شهروندان است . لذا چنانچه شخصی که سابقه‌ قضاوت و دادستانی در دستگاه قضا دارد علیرغم اشراف بر موازین قانونی در مسئولیت اجرایی مقررات را نادیده بگیرد بی شک عملکرد وی قابل نقد است چرا که در چنین فرضی سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. لذا عطف به همان تکلیف صنفی و ذاتی مصطفی ترک همدانی مراتب لزوم رعایت قانون را متذکر شده، دادستان سابق (سعید مرتضوی) را به تمکین از قانون دعوت می‌کند.

با این وصف ضمن اشاره به این امر که مجموعه مطالب منتشر شده از سوی این وکیل دادگستری پیش از آنکه جنبه خبری و رسانه ای داشته باشد تا در قالب نشر اکاذیب واجد عنصر قانونی این جرم تلقی گردد شرح ماوقعی است مستند به اسنادی که در اداره ثبت شرکت‌ها ثبت شده و لذا واجد وصف اسناد رسمی است و نکته جالب آنجاست که شاکی پرونده وی یعنی سعید مرتضوی پیشتر به موجب همین مستندات محکوم شده است .

حال که دست بر قضا اعاده دادرسی مرتضوی پذیرفته و برائت حاصل کرده منصفانه نیست که حکم برائت وی را دلیلی برای محکومیت دیگری قرار دهیم،چرا که بدین سان چهره ی عدالت از آن زیبایی که برای آن تصور می شود دور خواهد شد .

سعید مرتضوی نزد افکار عمومی شناخته شده است و داوری مردم درباره او بسیار روشن است. ترک همدانی را هم خواص،خوب می شناسند و خلوص نیست و صفایش را می دانند.

امیدوارم قوه قضاییه که در دوسال اخیر اصلاحات پرشتابی را در دوره ریاست جناب آقای محسنی اژه ای آغاز کرده و تصویری موجه از این قوه را در برابر دیدگان ملت قرار داده، اجازه ندهد با چنین اتفاقی کام عدالت تلخ شود.

یکسوی دعوا سعیدمرتضوی است و یکسو وکیلی شریف که زندانی شده. تا بزرگان قضا را زین دو نفر، با که عنایت باشد.

۲۷۲۱۸

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903320